Typ 69
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Typ pojazdu | |
Trakcja |
gąsienicowa |
Załoga |
4 osoby |
Dane techniczne | |
Silnik |
Typ 12150L-7A o mocy 426 kW przy 2000 obr./min |
Transmisja |
mechaniczne |
Długość |
8657 mm |
Szerokość |
3270 mm |
Wysokość |
2809 mm |
Prześwit |
425 mm |
Masa |
bojowa: 37 000 kg |
Moc jedn. |
11,5 kW/t |
Nacisk jedn. |
0,083 MPa |
Osiągi | |
Prędkość |
50 km/h |
Zasięg pojazdu |
440 km |
Pokonywanie przeszkód | |
Brody (głęb.) |
bez przygotowania: 1,4 m |
Rowy (szer.) |
2,7 m |
Ściany (wys.) |
0,8 m |
Kąt podjazdu |
60% |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 x armata czołgowa kalibru 100 mm (34 nab.) 2 x czkm kalibru 7,62 mm (3400 nab.) | |
Użytkownicy | |
Chińska Armia Ludowo-Wyzwoleńcza, Bangladesz, Iran, Mjanma, Tajlandia; Dawniej: Irak, Pakistan, Albania |
Typ 69 – chiński czołg podstawowy. Zmodernizowana wersja czołgu Typ 59.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pod koniec lat 50. ChRL otrzymała od ZSRR licencje na produkcje czołgu T-54. W następnych latach w Chinach powstawały kolejne wersje tego czołgu znane na świecie pod wspólną nazwą Typ 59.
W 1982 roku podczas defilady w Pekinie zaprezentowano nową wersję tego czołgu, która została oznaczona jako Typ 69. Czołgi tego typu są prawdopodobnie produkowane od przełomu lat 60. i 70. i są odpowiednikami radzieckich T-55. Na początku lat 80. Chińczycy za pośrednictwem Arabii Saudyjskiej, sprzedawali znaczne liczby czołgów typu 69 Irakijczykom, którzy uzupełniali straty ponoszone w wojnie z Iranem.
Wersje
[edytuj | edytuj kod]- Typ 69-I – wersja z armatą gładkolufową kalibru 100 mm
- Typ 69-II – wersja z armatą gwintowaną kalibru 100 mm
- Typ 79 – wersja z armatą gwintowaną kalibru 105 mm, prawdopodobnie posiada także odmienny układ napędowy niż Typ 69
- ? – samobieżny zestaw przeciwlotniczy uzbrojony w dwie armaty automatyczne kalibru 37 mm
- Typ 80 – samobieżny zestaw przeciwlotniczy uzbrojony w dwie armaty automatyczne kalibru 57 mm, odpowiednik radzieckiego ZSU-57-2
- Typ 84 – czołg mostowy
- Typ 653 – wóz zabezpieczenia technicznego
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Użycki B., Begier T., Sobala S.: Współczesne gąsienicowe wozy bojowe. Warszawa: Wydawnictwo Lampart, 1996. ISBN 83-86776-09-9.